POLECAMY:
STATYSTYKI
Jutro będzie lepiej - Mariusz Maślanka
10 listopada 2016 roku „Jutro będzie lepiej" - Mariusz Maślanka.
Dziesięcioletni Borys mieszka na wsi, jest najstarszy z piątki rodzeństwa. Uwielbia rysować, bawić się i marzyć: o aparacie fotograficznym, o nartach i o tym, że tato przestanie pić i nie będzie bił mamy. Bezpretensjonalna, szczera i wzruszająca opowieść o tym, że w świecie złym i niezrozumiałym świeci słońce, dorośli próbują radzić sobie z codziennością, a dzieci nie przestaną wierzyć.
Wolność - Jonathan Franzen
27 października 2016 roku „Wolność" - Jonathan Franzen.
Patty i Walter poznają się na studiach. Walter jest nieśmiałym studentem, idealistą z głową pełną pomysłów i marzeń.
Przed Patty – wschodzącą gwiazdą koszykówki – rysuje się świetlana sportowa kariera. Pobierają się po skończeniu szkoły. Kupują uroczy domek z epoki wiktoriańskiej i na stałe osiedlają się w małym miasteczku St. Paul. Wkrótce na świat przychodzą ich dzieci.
Miasto ślepców - Jose Saramago
29 września 2016 roku „Miasto ślepców" - Jose Saramago.
Pewnego dnia na nienazwane miasto w nienazwanym kraju spada epidemia białej ślepoty. Bez ostrzeżenia dotyka ludzi zajętych zwykłymi, codziennymi sprawami, nie oszczędzając nikogo - starców, dzieci, kobiet, mężczyzn, osób prawych i z prawością mających niewiele wspólnego, słabych i silnych.
Władze w pośpiechu zamykają pierwszą grupę w nieczynnym szpitalu psychiatrycznym.
Analfabetka która potrafiła liczyć - Jonas Jonasson
30 czerwca 2016 roku „Analfabetka która potrafiła liczyć” - Jonas Jonasson.
Międzynarodowa polityka, skomplikowane zagadki matematyczno-fizyczne, los chińskich emigrantów, podrabianie starożytnych dzieł sztuki, stały kontakt z bombą atomową oraz ludzie, którzy teoretycznie nie istnieją, pomimo że można z nimi porozmawiać i ich dotknąć, to tylko część tego, co stało się codziennością Nombeko, dziewczyny, która chciała tylko pokonać drogę od mycia latryn i analfabetyzmu do zatopienia się w zasobach biblioteki.
Skaza - Magdalena Tulli
19 maja 2016 roku „Skaza” - Magdalena Tulli.
"Ten dramat rozgrywa się w dekoracjach z dykty, wśród tanich rekwizytów. Tylko uczucia są tu prawdziwe. Żądza władzy, tęsknota za lepszym losem, odtrącona miłość i pogarda dla innych. A także nadzieja, która podobno nie umiera nigdy.Świat, w którym żyjemy, widzę właśnie tak."(Magdalena Tulli)